A en M waren twee topjongens. Wat ik bijzonder vond is dat ze, ondanks alles wat ze hebben meegemaakt, toch met een glimlach bij ons waren. We hebben over en weer gesproken over cultuur, muziek en eten. We hebben ook Trix gespeeld, een kaartspelletje gespeeld wat ze altijd in Syrië speelden, wat ik erg leuk vond. Ik ga het ook met mijn vrienden spelen. A. kan trouwens ondertussen al vrij goed Engels en een klein beetje Nederlands.
Wat het ons heeft gebracht is een positieve ervaring en blik op de Syrische cultuur (en een beetje pijn in mijn hart van de situatie). Ik hoop dat zij het ook positief hebben ervaren. Ook hoop ik dat ze snel herenigd worden met hun familie en dat ze samen in ons land een nieuw leven kunnen opbouwen.